Skip to main content

Obiecująca skuteczność terapii genowej w leczeniu raka pęcherza moczowego nienaciekającego mięśniówki

Rozwój terapii genowej przynosi potencjalne nowe skuteczne opcje terapeutyczne u pacjentów nieodpowiadających na standardowe leczenie lub posiadających przeciwwskazania do leczenia z zastosowaniem BCG. Detalimogen voraplasmid (znany również jako detalimogen, wcześniej EG-70) to nowatorska, niewirusowa terapia genowa, opracowana do podawania dopęcherzowego w celu aktywacji przeciwnowotworowej odpowiedzi immunologicznej w pęcherzu z jednoczesnym zmniejszeniem ryzyka toksyczności ogólnoustrojowej wynikającej ze stymulacji immunologicznej. Jej celem jest leczenie NMIBC u pacjentów z wysokim ryzykiem, u których standardowa terapia z użyciem szczepionki BCG nie przyniosła efektów i występują zmiany typu carcinoma in situ (rak śródnabłonkowy). W czerwcu 2025 roku Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (Food and Drug Administration, FDA) przyznała detalimogenowi oznaczenie zaawansowanej terapii regeneracyjnej (regenerative medicine advanced therapy, RMAT).

„Detalimogen może wypełnić ogromną lukę terapeutyczną, oferując bezpieczną i wygodną w podaniu opcję leczenia nieinwazyjnego raka pęcherza moczowego” – powiedział Ron Cooper, dyrektor generalny enGene, w wypowiedzi dla portalu CGTLive®. „Cieszymy się z uzyskania oznaczenia RMAT i mamy nadzieję, że to kolejny krok w stronę zmiany podejścia do leczenia tego nowotworu”.

Detalimogen zaprojektowano tak, aby mógł być łatwo stosowany w gabinetach urologicznych, bez konieczności skomplikowanego przygotowania. Ma on stanowić alternatywę dla pacjentów, którzy w obecnych warunkach musieliby przejść radykalne usunięcie pęcherza (cystektomię). Terapia ta jest aktualnie badana w badaniu klinicznym fazy 1/2 LEGEND (NCT04752722), którego dane przyczyniły się do uzyskania przez detalimogen oznaczenia RMAT.

Wstępne wyniki z 1 fazy badania zaprezentowano w lutym 2025 r. podczas spotkania American Society of Clinical Oncology (ASCO). Badanie wykazało obiecujący profil bezpieczeństwa i wskaźnik całkowitej odpowiedzi (complete response, CR) na poziomie 71% u pacjentów z carcinoma in situ. Do badania włączono 26 pacjentów w wieku od 47 do 92 roku życia (mediana wieku 74 lata). U 47,6% pacjentów zaobserwowano działania niepożądane związane z leczeniem, jednak wszystkie miały łagodne lub umiarkowane nasilenie (stopień 1 lub 2). Do najczęstszych skutków ubocznych terapii należało bolesne oddawanie moczu (21,4%), skurcze pęcherza (19%), częstomocz (11,9%) i zmęczenie (11,9%). Ogółem 71% pacjentów osiągnęło CR, przy czym odsetek CR wyniósł 67% po 3 miesiącach oraz 47% po 6 miesiącach. Faza 2 badania nadal trwa a docelowa liczba pacjentów włączonych do badania wynosi 100 osób.

W czerwcu 2025 roku firma enGene poinformowała, że w badaniu LEGEND utrzymuje się wysoki poziom rekrutacji pacjentów. Przewiduje, że możliwe będzie złożenie wniosku o rejestrację leku biologicznego (biologics license application, BLA) do FDA w połowie 2026 roku. Dodatkowo, firma przekazała dane z badań przedklinicznych i klinicznych Europejskiej Agencji Leków (European Medicine Agency, EMA), która wstępnie przyznała, że dane te mogą posłużyć jako podstawa do warunkowego dopuszczenia detalimogenu do obrotu na terenie UE.

„Badanie LEGEND ma na celu pokazanie potencjału EG-70 u szerokiej grupy pacjentów z NMIBC wysokiego ryzyka — zarówno tych, którzy nie odpowiedzieli na terapię BCG, jak i tych, którzy nigdy jej nie otrzymali lub musieli ją przerwać z powodu globalnych niedoborów BCG” – powiedział Jason Hanson, dyrektor generalny enGene, w wypowiedzi dla CGTLive. „W związku z decyzją o rozszerzeniu badania o trzecią kohortę pacjentów z brodawkowatym NMIBC bez odpowiedzi na BCG, uważamy, że LEGEND może dostarczyć kompleksowych danych wspierających szerokie zastosowanie EG-70. Co więcej, EG-70 to nieoparta na wektorach wirusowych terapia genowa, łatwa do podania bezpośrednio do pęcherza i idealnie nadająca się do stosowania w lokalnych gabinetach urologicznych i dużych klinikach, gdzie leczona jest większość pacjentów z NMIBC”.

Zobacz całą publikację: