Skip to main content

Badanie kliniczne oceniające bezpieczeństwo i skuteczność terapii genowej z użyciem wektora AAV, FLT180a u chorych na ciężką hemofilię B

W lipcu 2022 roku na łamach prestiżowego czasopisma The New England Journal of Medicine ukazano obiecujące wyniki wieloośrodkowego badania dotyczącego terapii genowej z wykorzystaniem wektora wirusowego zależnego od adenowirusów (AAV) FLT180a (verbrinacogene setparvovec) u chorych na hemofilię B. Wykazano, że jednorazowa infuzja FLT180a powoduje zainicjowanie syntezy czynnika IX w wątrobie. Należy tu przypomnieć, że u chorych na hemofilię B występuje brak lub niedobór tego czynnika.

W badaniu oceniano bezpieczeństwo i skuteczność FLT18a, podawanego w różnych dawkach chorym na ciężką lub średnio ciężką hemofilię B. Poziom czynnika IX u pacjentów włączonych do badania wynosił ≤2% wartości prawidłowej. Prewencyjnie, w celu zmniejszeniu ryzyka odpowiedzi immunologicznej związanej z wektorem, wszyscy uczestnicy badania otrzymywali glikokortykosteroidy w połączeniu z takrolimusem lub bez takrolimusu. Po 26 tygodniach pacjenci zostali zakwalifikowani do długoterminowego badania kontrolnego. Pierwszorzędowymi punktami końcowymi były bezpieczeństwo i skuteczność oceniana na podstawie poziomów czynnika IX, mierzonego w 26 tygodniu obserwacji.

Dziesięciu pacjentów otrzymało jedną z czterech dawek FLT180a genomów wektorowych (vg) na kilogram masy ciała: 3,84×1011 vg, 6,40×1011 vg, 8,32×1011 vg lub 1,28×1012 vg. Po otrzymaniu wlewu wszyscy pacjenci mieli zależne od dawki wzrosty poziomu czynnika IX.

Podczas trwania obserwacji, której mediana wynosiła 27,2 miesiąca (zakres od 19,1 do 42,4) u wszystkich pacjentów z wyjątkiem jednego, u którego wznowiono profilaktykę czynnikiem IX, obserwowano utrzymywanie się aktywności czynnika IX.

W momencie zakończenia zbierania danych pięciu pacjentów miało prawidłowy poziom czynnika IX (zakres od 51 do 78%), trzech pacjentów miało poziom od 23 do 43%, a jeden poziom 260%. Spośród zgłoszonych zdarzeń niepożądanych około 10% było związanych z FLT180a, a 24% z immunosupresją. Wzrosty poziomów aminotransferaz wątrobowych były najczęstszymi zdarzeniami niepożądanymi związanymi z FLT180a. Późne zwiększenie aktywności aminotransferaz wystąpiło u chorych, którzy otrzymywali takrolimus przez dłuższy czas. Poważne zdarzenie niepożądane w postaci zakrzepicy tętniczo-żylnej przetoki zaobserwowano u pacjentki z wysokim stężeniem czynnika IX.

Podsumowując, utrzymywanie się poziomu czynnika IX w normalnym zakresie obserwowano przy niskich dawkach FLT180a, ale niezbędne było stosowanie leków immunosupresyjnych w postaci glikokortykosteroidów z lub bez takrolimusu.


Literatura:

1. Chowdary P, Shapiro S, Makris M, Evans G, Boyce S, Talks K, Dolan G, Reiss U, Phillips M, Riddell A, Peralta MR, Quaye M, Patch DW, Tuddenham E, Dane A, Watissée M, Long A, Nathwani A. Phase 1-2 Trial of AAVS3 Gene Therapy in Patients with Hemophilia B.N Engl J Med. 2022 Jul 21;387(3):237-247. doi: 10.1056/NEJMoa2119913.