Dane z badania klinicznego fazy 2 FELIX (NCT04404660) wykazały, że obecabatagene autoleucel (obe-cel), eksperymentalna terapia komórkami T z chimerycznym receptorem antygenowym (chimeric antigen receptor T-cell, CAR-T) skierowanym przeciwko CD19, dała głębokie odpowiedzi u dorosłych pacjentów z nawrotową lub oporną na leczenie ostrą białaczką limfoblastyczną B-komórkową (B-cell acute lymphoblastic leukemia, B-ALL). Wyniki zostały w ostatnim miesiącu zaprezentowane przez prof. Claire Roddie na dwóch prestiżowych konferencjach: dorocznym spotkaniu American Society of Clinical Oncology (ASCO) 2023, które odbyło się w dniach 2-6 czerwca w Chicago oraz na spotkaniu Europejskiego Towarzystwa Hematologicznego (EHA) w dniach 8-11 czerwca 2023 we Frankfurcie.
FELIX jest otwartym, wieloośrodkowym, jednoramiennym badaniem fazy Ib/II, do którego włączani są pacjenci z nawrotową lub oporną na leczenie B-ALL z chorobą morfologiczną (≥5% blastów w szpiku kostnym), mierzalną chorobą resztkową (measurable residual disease, MRD) (≥0,1% do <5% blastów BM) lub izolowaną chorobą pozaszpikową (kohorty A, B i C). Wiek pacjentów leczonych obe-cel w badaniu wahał się od 20 do 81 lat (mediana 50 lat). Dokładnie połowa tych pacjentów to kobiety, a u 25 leczonych pacjentów (26,6%) był obecny chromosom Philadelphia. Liczba wcześniejszych linii leczenia wahała się od 1 do 6 (mediana 2), przy czym 30,9% pacjentów otrzymało 3 lub więcej wcześniejszych linii leczenia. Roddie zauważyła, że 50 (53,2%) pacjentów było opornych na ostatnią linię wcześniejszej terapii. Trzydziestu sześciu (38,3%) leczonych pacjentów przeszło wcześniej allogeniczne przeszczepienie komórek macierzystych (stem cell transplantation, SCT), 33 (35,1%) otrzymało wcześniej leczenie blinatumomabem, 30 (31,9%) – inotuzumabem, a 15 (16%) otrzymało wcześniej zarówno blinatumomab, jak i inotuzumab. Mediana odsetka blastów w szpiku kostnym podczas badania przesiewowego wynosiła 49,5% (zakres od 6 do 100), mediana odsetka blastów w szpiku kostnym przy kondycjonowaniu wstępnym wynosiła 41,1% (zakres od 0 do 100), a 18 pacjentów (19,1%) miało chorobę pozaszpikową.
Spośród 94 pacjentów leczonych obe-cel w badaniu, 76% osiągnęło całkowitą remisję (complete remission, CR) (54,3%) lub CR z niepełną regeneracją hematologiczną (CRi) (21,3%). Ogólny odsetek odpowiedzi wyniósł 76% (95% CI, 66-84; jednostronne p < 0,0001), a 97% pacjentów, u których wystąpiła odpowiedź i pobrano próbki nadające się do oceny, uzyskało negatywny wynik MRD na poziomie 10-4 w ocenie za pomocą cytometrii przepływowej. Przy medianie okresu obserwacji wynoszącej 9,5 miesiąca, 61% pacjentów, u których wystąpiła odpowiedź, nadal pozostawało w remisji bez otrzymywania nowych terapii przeciwnowotworowych. Mediana czasu trwania odpowiedzi wyniosła 14,1 miesiąca (95% Cl 5,9 – nie można oszacować). Odnotowano, że 13% pacjentów, którzy zareagowali na leczenie i przystąpili do SCT w okresie remisji, zostało ocenzurowanych w czasie SCT.
W ocenie pod kątem bezpieczeństwa u 71 leczonych pacjentów (75,5%) wystąpił zespół uwalniania cytokin (cytokine release syndrome, CRS), przy czym u 3 pacjentów (3,2%) wystąpiły przypadki CRS stopnia 3. lub wyższego. Ponadto u 24 leczonych pacjentów (25,5%) wystąpiły przypadki zespołu neurotoksyczności związanej z komórkami efektorowymi układu odpornościowego (immune effector cell-associated neurotoxicity syndrome, ICANS), w tym u 7 pacjentów (7,4%) wystąpiły przypadki ICANS stopnia 3. lub wyższego. Prof. Roddie zwróciła uwagę na fakt, że 6 z 7
pacjentów, którzy doświadczyli ICANS stopnia 3 lub wyższego, miało ponad 75% blastów w szpiku kostnym w czasie przygotowania wstępnego. Podała również, że z powodu CRS 56% leczonych pacjentów otrzymywało tocilizumab, 17% otrzymywało steroidy, a 3% wymagało wspomagania wazopresyjnego. Najczęstszymi zdarzeniami niepożądanymi związanymi z leczeniem stopnia 3. lub wyższego były: neutropenia (u 36,2% pacjentów), małopłytkowość (25,5%), gorączka neutropeniczna (25,5%) oraz niedokrwistość (19,1%). Roddie podała również, że wystąpił 1 zgon pacjenta związany z leczeniem obe-celem, co przypisano limfohistiocytozie hemofagocytarnej i posocznicy neutropenicznej.
Roddie omówiła również sukces produkcyjny obe-cel w badaniu, podkreślając, że produkt został wydany dla 94% pacjentów poddanych leukaferezie, 84% włączonych pacjentów otrzymało terapię, a mediana czasu od pobrania komórek do dostarczenia gotowego produktu wyniosła 21 dni.
„Mamy tu do czynienia z bardzo trudną do leczenia populacją pacjentów” — podsumowała prof. Roddie. -„Są to pacjenci intensywnie leczeni, niektórzy z nich są starsi i mają wiele chorób współistniejących. Było dużo chorych z lokalizacją pozaszpikową. Ale pomimo wszystkich tych przeciwności, obe-cel był w stanie osiągnąć CR lub CRi u 76% pacjentów, którym podano infuzję – a co więcej, te odpowiedzi były głębokimi, MRD-negatywnymi odpowiedziami”.
Zobacz całą publikację:
1. Roddie C, Sandhu KS, Tholouli E, et al. Safety and efficacy of obecabtagene autoleucel (obe-cel, AUTO1), a fast-off rate CD19 CAR, in relapsed/refractory adult B-cell acute lymphoblastic leukemia (r/r B-ALL): Top line results of the pivotal FELIX study. Presented at: the American Society of Clinical Oncology (ASCO) 2023 Annual Meeting, held June 2-6, in Chicago, Illinois. Abstract #7000
2. Noah Stansfield Obe-cel Demonstrates Deep Responses in Patients With R/R B-ALL Jun 4, 2023